Een waterig zonnetje breekt door, de wasmachine draait op volle toeren en een vrolijk muziekje vult het huis. "Oh, eindelijk, de zon schijnt!", was dan ook het eerste wat Jef vanochtend bij het opstaan zei. Wie houdt er nu niet van de zon?
Een paar weken terug, toen papa naarstig de laatste verflagen van de trap aan het schuren was, had Jef een geweldig idee: "Mama, papa, waarom verven we de trap niet knalrood? Zo worden we meteen een beetje blijer als we thuiskomen en het een hele dag geregend heeft. Dan is het alle dagen een beetje zomer, ook in de winter." En zo geschiedde. Onze trap draagt nu een geweldig rood jasje en toen ik gisteren na de zoveelste plensbui de voordeur opendeed, betrapte ik er mijzelf op dat er spontaan een glimlach verscheen. Dat ik taartjes met rode besjes gekocht had, kon geen toeval zijn.
Knalrode trap ten huize snubbelbubbel
Dat ik iets heb met rood en stipjes of ruitjes, kan ik niet ontkennen. De rode hondenknuffel met witte polkadots en het rode koffertje met stipjes zijn dan ook twee van mijn favorieten bij Snubbelbubbel. Maar er is nog zoveel meer moois. Gisterenavond, toen Jef en Lily naar dromenland vertrokken waren, botste ik plots op de prachtige handgemaakte sandalen en schoenen van GESTIPT. Toeval? Ik ben alvast overtuigd van niet. Het lijkt mij ook super om bokes te eten op een mooi bord vol met witte stippen. Een heerlijk wit boke met zelfgemaakte confituur, liefst van rode vruchten. En jawel, bij het Deense GreenGate heb ik gevonden wat ik zocht. Nu alleen nog het versgebakken brood en de heerlijke confituur...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten