donderdag 7 maart 2013

Foxes all over the place

Vannacht had ik een droom, een droom over een gekke vos die vrolijk fluitend door het bos liep... Misschien dook die vos niet geheel toevallig in mijn droom op. Sinds enkele dagen ben ik immers gebeten door vossenspullen en die wil ik maar al te graag met jullie delen. Leuke spelletjes, toffe strijkapplicaties, een kousenbroek met vosjes, handige tasjes, een mooie mok, prachtige wol in vossenkleur en zoveel meer... 




Vossen spelen vaak een belangrijke rol in verhalen. Wie kent de verhalen van Vos en haas, Reynaert de Vos of de fabel van de vos en de raaf van Jean de la Fontaine nu niet? De vos in deze verhalen is de anderen steeds te slim en te snel af. Geïnspireerd door deze klassiekers ging ik op zoek naar een minder gekend verhaal. Dit pareltje vond ik tussen tal van andere inspirerende verhalen op http://muyoha.weebly.com/



Foto

Heel lang geleden, toen de maan nog aan een touwtje aan de hemel hing en mieren dol waren op augurken, leefde er een mooie bruine vos.

De vos had een zachte vacht, prachtige lange snorharen en een gracieus sierlijk zwierende pluimstaart.

Op een dag zat de vos aan de kant van de weg zijn snorharen te kammen, toen er een boer voorbij kwam.

"Dag meneer vos, ik ben vandaag in een gulle bui," zei de boer vrolijk, "Is er iets dat je zou willen?"

"Een kippetje zou er eigenlijk wel in gaan" antwoordde de vos.

"Als je met mij meegaat, dan geef ik jou er een cadeau!" antwoordde de boer.

"Geweldig!" riep de vos verheugd uit. En hij dribbelde samen met de boer naar diens erf.

Daar aangekomen zei de boer: "Wacht hier even. Ik ga naar het kippenhok hier om de hoek en grijp een kippetje voor jou."

De vos ging zitten en wachtte geduldig tot de boer weer tevoorschijn zou komen.

Maar de boer nam, uit het zicht van de vos, een juten zak en vulde deze met stenen. Hij was immers helemaal niet van plan om de vos een van zijn kippen te geven, integendeel!

Toen de boer de zak aan de vos gaf, wilde deze hem meteen openmaken, maar de boer zei: "Nee, vos! Niet hier!"

"Waarom niet?"

"Wel," zei de boer, "de buren kunnen ons zien en zij zouden er niet mee kunnen lachen wanneer ik een van mijn kippetjes aan een vos cadeau doe."

Natuurlijk was dat helemaal niet waar. De boer wilde niet dat de vos nu al zou zien dat er slechts stenen in de zak zaten.

"Wat moet ik dan doen? " vroeg de vos.

"Zie je die struiken?" wees de boer, "Ga daar naar toe om de zak te openen. Niemand zal je kunnen zien en dan kun je er het overheerlijke kippetje in alle rust opeten."

"Dat is een goed idee, heel erg bedankt!" zei de vos. En hij sloop, met de zak in zijn mond, voorzichtig naar de struiken. Zodra de vos uit ieders zicht verdwenen was, opende hij de zak en zag dat hij met niets anders dan stenen gevuld was.

"Vreemd!" mompelde hij in zichzelf. "Wat is dit voor een grap?"

Op het moment dat hij uit de struiken tevoorschijn wilde komen om de boer eens duchtig de les te spellen, viel er een net over hem heen. Het was een val!

Aanvankelijk sloeg de angst hem om het hart en de vos vreesde niet te kunnen ontsnappen. Maar hij zou geen echte vos zijn, als hij niet sluw en slim was. Vossen zijn namelijk heel sluw en slim, weet je.

Hij zocht tussen de stenen in de zak en vond er een met een scherpe rand. Met deze steen begon hij nu in het net te snijden. Hij sneed een gat groot genoeg voor zijn linker voorpoot. Sneed nog een beetje meer en al snel was het gat groot genoeg voor zowel zijn linker als zijn rechter voorpoot. Hij sneed nog meer en niet veel later was het gat groot genoeg om er zijn twee voorpoten en het topje van zijn snuit door te steken. Hij bleef maar snijden en nu werd het
gat groot genoeg om er zijn voorpoten, het topje van zijn snuit en de rest van zijn hoofd door te steken. Hij begon verwoed te wemelen en te wriemelen. Tot...hij eindelijk kon ontsnappen!

Terwijl hij wegrende lachte hij gelaten. "Haha! Mensen denken dat ze snugger zijn," zei hij bij zichzelf, "maar vossen zijn en blijven toch lekker het slimst!"

Vandaag de dag kennen alle vossen, overal ter wereld, het verhaal van de boer die een kippetje aan een vos beloofde en dat is de reden waarom geen enkele vos sindsdien nog samen met een mens op stap zal gaan. Zelfs als jij het hem zou vragen, zou hij hard van je wegrennen, zijn kostbare vrijheid tegemoet.



(Muyoha’s vertaling van: The Man and the Fox, Idries Shah, Hoopoe Books, 2006)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten